آغاز امپرسیونیسم

جنبش امپرسیونیسم در ابتدا در فرانسه شکل گرفت.
این مکتب که مربوط به اواخر قرن 19 میلادی می باشد،
در واقع به دلیل انعکاس تضاد با هنر سنتی و موضوعی و قوانین سفت و سخت سبک پیشین بوجود آمد.
گروهی از هنرمندان که به نام <امپرسیونیست ها> شناخته می شدند تصمیم گرفتند که استقلال خود را از استانداردهای درج شده در
آکادمی هنرهای زیبای فرانسه و نمایشگاه سالانه هنر فرانسه به نمایش بگذارند.

این نقاشان از سال 1860 میلادی تا 1880 میلادی به فعالیت مشغول بودند.
واژه <امپرسیونیست> برای نخستین بار منتقد هنری فرانسوی تبار
به نام لویی لروی در سال 1874 میلادی براساس تابلوی <طلوع خورشید> کلود مونه استفاده شد.
 وی  این واژه را به خاطر توصیف خاصیت ناتمامی و رهایی و توصیف ناپذیری سبک   مونه و چندین نقاش دیگر برای این مکتب مورد استفاده قرار داد.

مضامین نقاشی های امپرسیونیستی

1- تصاویر زندگی روزمره :
برخلاف   نقاشان محافظه کار پیشین که تنها به تصویر کردن موضوعات داستانی و تاریخی  و  زیبایی های رایج و عمومی و مذهبی – اخلاقی می پرداختند،
نقاشان امپرسیونیسم به انعکاس لحظات بسیار معمولی زندگی به عنوان موضوع توجه داشتند.
ایشان به نشان دادن واقعیت و آنچه که در لحظه وجود دارد تاکید زیادی داشتند.

2-طبیعت :
برخلاف دوره های قبلی که از طبیعت به عنوان زمینه آثار نقاشان استفاده میشد اینبار طبیعت به عنوان مضمون اصلی شناخته شد.
در نقاشی از مناظر ، نقاشان مکتب امپرسیونیسم ، تلاش وافری بر نمایش خود واقعی طبیعت داشتند
و آنچه که واقعا بود و نه آنچه که باید باشد؛
حتی  در برخی از نقاشی های این دوره قسمت های بسیار عالی و معمولی و پیش پا  افتاده از طبیعت،همچون کنار رودخانه و زمین پر از یونجه به عنوان موضوع  اصلی انتخاب شده اند.

3-مردم :
هنرمندان امپرسیونیست علاقه خاصی به تصویر کردن مردم در زندگی روزمره داشتند.
ایشان به قشر متوسط جامعه، کارگران در حال کار یا تفریح در باغات کنار دریا و یا روستائیان توجه خاصی داشتند.

4-پاریس :
با انقلاب صنعتی فرانسه و دوباره سازی آن و تبدیل شدن پاریس به شهری مدرن،
این شهر به یکی از موضوعات مورد علاقه امپرسیونیست ها بدل شد.
نظیر زنانی که السبه مد روز به تن داشتند، خیابانهای مجلل و جدید شهر،
مناطق حومه پاریس و وسایل نقلیه جدید و همچنین اطراف رودخانه ها و دریاها
که پاریسی ها اغلب فراغت خود را در آنجا سپری می کردند.
5-طبیعت بی جان :
نقاشی   با موضوع طبیعت بی جان این فرصت را به نقاشان می داد تا به تجربه کردن و   تصویر سازی تغییرات نور و تاثیر آن بر شکل و رنگ اشیا بپردازند.

تکنیک در امپرسیونیسم

رنگ :
نقاشان این سبک ابراز مخالفت خود را با سبک سابق که بیشتر در برگیرنده رنگ های خورده و تیره بود،
با به کارگیری رنگ های شاد و سرزنده نشان می دادند.
ایشان با استفاده از این رنگ ها علاوه بر اینکه به نقاشی هایشان درخشندگی می بخشیدند،
بلکه تاثیرات متغیر نور خورشید را نیز بیشتر انعکاس می دادند.
معمولا این رنگ های درخشان و با کنتراست زیاد یکی پس از دیگری،
و به صورت خام بدون ترکیب با رنگ دیگر استفاده می شدند.

کاربرد قلم مو :
 هنرمندان امپرسیونیسم برای القای حرکت و تغییرات لحظه ای تغییرات،
از ضربه به قلم موهای سریع و منقطع استفاده می کردند
و این رنگ ها بدون اینکه با هم ادغام شوند در کنار هم قرار می گرفتند و این امکان به بیننده داد می شد که،
بتواند جهت حرکت قلم مو را آشکار، درک کرده و دنبال کند و کل اثر را به نوعی ناتمام جلوه دهد.

محل :

نقاشان جنبش امپرسیونیسم معمولاً در فضای خارجی و بیرون از کارگاه در فضای باز به فعالیت می پرداختند
تا علاوه بر اینکه تماس هر چه بیشتری با طبیعت داشته باشند،
بتوانند تاثیرات هر چه بیشتر نور خورشید و هوا و حرکت را مشاهده کرده و آنها را همانگونه که هستند پیاده سازی کنند.

ترکیب بندی در امپرسیونیسم :

همانطور که گفته شد امپرسیونیست ها قوانین سنتی و الگوهای سابق را کنار زده،
و دریچه نوینی را در ترکیب بندی ها گشودند.
در تلاش های ایشان در ثبت لحظات معمولا جزئیات حذف شده این کار صرفا به دلیل القا کردن تصویری کلی از موضوعات انجام می شد،
و اغلب از زوایایی غیرمعمول به موضوع نگریسته می شد.
اثر در نهایت کادربندی می شد که این کار در زمان خود شیوه ای نوین و نوآوری خاصی محسوب می شد.
از آنجا که در این دوره اختراع دوربین عکاسی امپرسیونیست ها را قادر به بررسی حرکت در فضاهای زندگی عادی و معمولی کرد،
معمولا ترکیب بندی ها به گونه ای اجرا می شدند که گویی از دریچه دوربین عکاسی و یا لنز آن به موضوع نگاه می شود.